ประชากรทั้งหลาย จงปรบมือเถิด
จงเปล่งเสียงโห่ร้องถวายพระเจ้าด้วยความยินดี

ข้าแต่พระเจ้า
พระองค์พอพระทัยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายได้รับพระหรรษทาน
เป็นบุตรบุญธรรม และเป็นบุตรแห่งความสว่าง
ขออย่าให้ความลุ่มหลงเข้าครอบงำจิตใจให้มืดมัว
แต่โปรดให้ข้าพเจ้าทั้งหลายมั่นคง
อยู่ในความสว่างแห่งความจริงเสมอไปด้วยเถิด
ทั้งนี้ ขอพึ่งพระบารมีพระเยซูคริสตเจ้า
พระบุตรผู้ทรงจำเริญและครองราชย์
เป็นพระเจ้าหนึ่งเดียวกับพระองค์ และพระจิต ตลอดนิรันดร

  ครั้นรุ่งเช้า ทูตสวรรค์ก็เร่งโลทว่า “ลุกขึ้นเถิด” จงพาภรรยาและบุตรหญิง
ทั้งสองของท่านที่อยู่ที่นี่ออกไป ท่านจะได้ไม่ถูกทำลายพร้อมกับความพินาศของ
เมืองนี้” โลทยังรีรอ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระเมตตาต่อเขา ทูตสวรรค์ทั้งสององค์
จึงจูงมือโลท ภรรยาและบุตรหญิงทั้งสองของเขา พาออกไปปล่อยไว้นอกเมือง

เมืองนี้” เมื่อพาออกมานอกเมืองแล้ว ทูตสวรรค์องค์หนึ่งกล่าวว่า “จงหนีให้รอดชีวิต
อย่าเหลียวหลังกลับ หรือหยุดในที่ลุ่มแม่น้ำ จงหนีไปที่ภูเขาเถิด มิฉะนั้น ท่านจะถูก
ทำลายไปด้วย” แต่โลทตอบว่า “อย่าเลย เจ้านายของข้าพเจ้า เมื่อท่านโปรดปราน
ผู้รับใช้ของท่าน ท่านได้แสดงความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ช่วยชีวิตข้าพเจ้าไว้แล้ว
แต่ข้าพเจ้าจะหนีไปถึงภูเขาไม่ได้ ก่อนที่ภัยพิบัติจะมาถึงและข้าพเจ้าจะตาย
ท่านเห็นเมืองเล็กๆ เมืองนั้นไหม เมืองนั้นอยู่ใกล้พอที่จะหนีไปถึง ขอให้ข้าพเจ้าหนี
ไปที่นั่นเถิด เมืองนั้นเป็นเมืองเล็กๆ และข้าพเจ้าจะรอดชีวิตได้” ทูตสวรรค์ตอบว่า
“เรายอมตามคำขอของท่านในเรื่องนี้ เราจะไม่ทำลายเมืองที่ท่านพูดถึง เร็วเข้าเถิด
จงหนีไปที่นั่น เพราะเราจะทำสิ่งใดไม่ได้จนกว่าท่านจะไปถึงที่นั่น” เพราะฉะนั้น
เมืองนั้นจึงมีชื่อว่าโศอาร์


  ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว เมื่อโลทมาถึงเมืองโศอาร์ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาล
ให้กำมะถันและไฟตกจากฟ้า เผาเมืองโสโดมและโกโมราห์ พระองค์ทรงทำลาย
สองเมืองนี้ ลุ่มแม่น้ำทั้งหมดพร้อมกับชาวเมืองและพืชต่างๆ ที่นั่น ส่วนภรรยา
ของโลทเหลียวหลังกลับไปดูจึงกลายเป็นเสาเกลือ


  เช้าวันรุ่งขึ้น อับราฮัมรีบกลับไปยังที่ที่เขาได้ยืนเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้า มองลงไป
ทางเมืองโสโดมและโกโมราห์ และพื้นที่ลุ่มแม่น้ำ เห็นควันพลุ่งขึ้นจากพื้นดิน
เหมือนควันจากเตาไฟ


  เมื่อพระเจ้าทรงทำลายเมืองในลุ่มแม่น้ำ พระองค์ทรงระลึกถึงอับราฮัม
ทรงพาโลทออกไปให้พ้นจากความหายนะ เมื่อทรงทำลายเมืองที่โลทอาศัยอยู่

ความรักมั่นคงของพระองค์อยู่ต่อหน้าข้าพเจ้า

(หรือเพลงที่ 67) ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงนิจนิรันดร์

ก. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตรวจตราและทดลองข้าพเจ้า
ขอทรงทดสอบความคิดและจิตใจของข้าพเจ้าเถิด
ความรักมั่นคงของพระองค์อยู่ต่อหน้าข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าดำเนินชีวิตตามความจริงของพระองค์

ข. ขออย่าทรงปล่อยให้ข้าพเจ้าตายพร้อมกับคนบาป
อย่าให้ข้าพเจ้าเสียชีวิตพร้อมกับคนกระหายเลือด
ซึ่งมีแผนชั่วร้ายอยู่ในมือ
และมือขวาของเขาเต็มไปด้วยสินบน

ค. ส่วนข้าพเจ้าดำเนินชีวิตอย่างมีคุณธรรมความดี
ขอพระองค์ทรงไถ่ข้าพเจ้าและทรงพระกรุณาเถิด
เท้าของข้าพเจ้ายืนอยู่บนพื้นที่ราบ
ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
เมื่อประชาชนมาชุมนุมกัน

อัลเลลูยา อัลเลลูยา
ข้าพเจ้าวางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
วิญญาณข้าพเจ้าวางใจในพระวาจาของพระองค์
อัลเลลูยา

  เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จลงเรือ บรรดาศิษย์ติดตามพระองค์ไปด้วย ทันใดนั้น
เกิดพายุแรงกล้าในทะเลสาบ คลื่นสูงจนไม่เห็นเรือ แต่พระองค์บรรทมหลับ บรรดาศิษย์
จึงเข้ามาปลุกพระองค์ ทูลว่า “พระองค์เจ้าข้าช่วยด้วยเถิด เรากำลังจะพินาศอยู่แล้ว”
พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ทำไมจึงตกใจกลัวเล่า ท่านช่างมีความเชื่อน้อยเหลือเกิน”
แล้วทรงลุกขึ้น บังคับลมและทะเล ท้องทะเลก็สงบราบเรียบ คนทั้งหลายต่างประหลาดใจ
พูดว่า “ท่านผู้นี้เป็นใครหนอ ลมและทะเลจึงยอมเชื่อฟังเช่นนี้”

ข้าแต่พระเจ้า
พระองค์ทรงบันดาลให้ศีลศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์บังเกิดผล
ขอโปรดให้ข้าพเจ้าทั้งหลายปรนนิบัติรับใช้พระองค์
อย่างคู่ควรกับของถวายศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วยเถิด
ทั้งนี้ ขอพึ่งพระบารมีพระคริสตเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย

วิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย จงถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
ส่วนลึกของข้าพเจ้า จงถวายพระพรแด่พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ข้าแต่พระบิดา ข้าพเจ้าอธิษฐานภาวนา
เพื่อให้ทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันในเรา
โลกจะได้เชื่อว่าพระองค์ทรงส่งข้าพเจ้ามา”